icabi ne demek?
Kökeni: Arapça
- İyiliğe, güzelliğe hayran eden kişi.
- İcaba mensup.
- (bkz. icab)
icab
- Önerme, öneri.
- Davet: önermeye çağırı ,~ yapmak, ~ da bulunmak: önermek
- Ister
- 1. lazım gelme, gerçek. 2. bir sözleşme için ilk söylenen söz. 3. olumlama, olumlu hale gelme.
- Lazım. Gerekli. Lüzum. Sebeb olmak.
- Şaşırtmak. Hayran etmek. Hayrete düşürmek. (Osmanlıca'da yazılışı: i'cab)
icabi ihtilaf
- Bk. olumlu uyuşmazlık
icabiye
- Belirlenimcilik.
- Bk. gerekircilik