enf ne demek?

1. Bk. burun
2. Burun. Koku ve teneffüse mahsus aza.

burun

1. Alınla üst dudak arasında bulunan, çıkıntılı, iki delikli koklama ve solunum organı.
2. Bazı şeylerin ön ve sivri bölümü.
3. Kibir, büyüklenme.
4. Karanın, özellikle yüksek ve dağlık kıyılarda, türlü biçimlerde denize uzanmış bölümü
5. Omurgalı hayvanlarda kısmen koklama sinirlerini taşıyan mukoza zarı ile örtülü bir çiftburun boşluğunu içine alan koku alma organı.
6. Koku almaya yarayan, kıkırdak ve kemikten yapılmış organ, nazus.
7. Nasal.
8. Rhinal.
9. Nose.
10. Smeller.

enfa

1. çok yararlı, daha çok faydalı, (bkz. nafi)
2. Daha nafi. Daha menfaatli. Pek faydalı.

enface

1. Bir dökümanın yüzü üzerine yazmak veya baskı yapmak (bir çekin, faturanın vb.)
2. Yüz tarafına yazmak veya basmak (poliçe, fatura).

Türetilmiş Kelimeler (bis)