disjunctive normal form ne demek?

1. Tikel evetlemeli yasal biçim

disjunctive

1. Ayırıcı, bölen

disjunctive constituent

1. Tikel evetlemeli kurucu bileşen

normal

1. Kurala uygun, alışılagelen, olağan, düzgülü, aşırılığı olmayan, uygun
2. Aşırılığı, eksikliği ve taşkınlığı olmama, ortalama durum.
3. Bir eğrinin bir teğetine değme noktasından çizilen dikme.
4. Dik.
5. Bir doğru ya da düzleme dik olan bir doğru ya da düzlem.
6. Düzlemsel bir eğrinin bir P noktasından geçen, eğrinin P noktasındaki teğetine dik olan doğru. (Üç boyutlu eğriler için bk. aslinormal, bmormal).
7. Bir yüzeyin bir P noktasından geçen, yüzeyin P noktasındaki teğet düzlemine dik olan doğru. f(x,y,z) = c şeklindeki bir yüzey içinnormalin yönü f'nin gradientidir.
8. Birnormalya paralel olan vektör. (...)
9. Bk. dikme
10. Bk. olağan

form

1. Biçim, şekil
2. Bir şeyin istenilen ve olması gereken durumu.
3. İstenilen şeylerin yazılması, doldurulması için hazırlanmış basılı belge.
4. Biçim
5. Bir hastalığın farklı tiplerini ayıran özellikler
6. Bağa.
7. Bk. biçim
8. Ringbone.
9. The shape and structure of anything, as distinguished from the material of which it is composed; particular disposition or arrangement of matter, giving it individuality or distinctive character; configuration; figure; external appearance.
10. Established method of expression or practice; fixed way of proceeding; conventional or stated scheme; formula; as, a form of prayer.

Türetilmiş Kelimeler (bis)