canlı kök ne demek?

1. Hâlen kullanılan ve anlamı herkes tarafından bilinen kökler, yaşayan kökler: dur-ak, söz+lük, bil-gin ver-gi, dil+siz, dal-gıç gibi kelimelerdeki dur-, söz, bil- vb. kökler. Karşıtı ölü kök’tür.

canlı karagöz

1. (Ort. O.): Halk dilinde Orta Oyunu'na verilen ad. Sık kullanılmaz.

canlı kaya

1. Deniz akvaryumlarında kullanılan üzerinde küçük yumuşakçalar, algler ve diğer organizmaların bulunduğu kaya.
2. Live rock.

kök

1. Bitkileri toprağa bağlayan ve onların, topraktaki besi maddelerini emmesine yarayan klorofilsiz bölüm.
2. Süsende olduğu gibi yer üstüne sap çıkaran çok yıllık yer altı gövdesi.
3. Bazı şeylerde dip bölüm.
4. Köküyle ve sapıyla çıkarılan bitkilerde tane.
5. Dip, temel, esas
6. Kaynak, köken
7. Bir kimseyi bir yere bağlayan manevi temel güçlerin bütünü.
8. Kelimenin her türlü ekler çıkarıldıktan sonra kalan anlamlı bölümü: Yaptırmak kelimesinde kök, yap- bölümüdür.
9. Sazı kurmaya yarayan burgu, kulak.
10. Sap.

Türetilmiş Kelimeler (bis)