beyyinen ne demek?
- Vazıhan, aşikar olarak, alenen, açık olarak.
beyyine
- Bir olayın doğruluğunu ortaya koyabilen yöntem.
- Gerçeği kanıtlayan kesin delil. (Çoğulu: beyyinat).
- Duruşma sırasında bir düşünceyi gerçekleştirmek için başvurulan belge, kanıt, tutamak, delil.
- Bk. bilit
- Tanıt. ~ külfeti: tanıt yükü.
- Evidence.
- Proof.
- Argument.
- Conclusive argument.
beyyine külfeti
- Mahkemede bir olguyu beyan için kendi lehine sonuç çıkarmak isteyen kişinin bunları ispata zorunlu tutulması.
- Burden of proof.