beyyine ne demek?
- Bir olayın doğruluğunu ortaya koyabilen yöntem.
- Gerçeği kanıtlayan kesin delil. (Çoğulu: beyyinat).
- Duruşma sırasında bir düşünceyi gerçekleştirmek için başvurulan belge, kanıt, tutamak, delil.
- Bk. bilit
- Tanıt. ~ külfeti: tanıt yükü.
- Evidence.
- Proof.
- Argument.
- Conclusive argument.
bilit
- Bir bilgiyi sağlamlaştırmak üzere tanıklığına başvurulan kişi ya da belge; bir çıkarımın bir savın geçerlenmesi ya da çürütülmesi amacıyla kullanılan sağlayıcı bilgi.
- Evidence.
beyyine külfeti
- Mahkemede bir olguyu beyan için kendi lehine sonuç çıkarmak isteyen kişinin bunları ispata zorunlu tutulması.
- Burden of proof.
beyyine suresi
- Kur'an-I Kerim'in 98. suresi olup "Kayyime, Münfekkin, Beriyye, Lemyekün" Suresi gibi isimlerle de söylenir. (Osmanlıca'da yazılışı: beyyine sûresi)