amire ne demek?
Kökeni: Arapça
- Resmi, tersane-i amire.
- Padişaha, devlete ait.
- İmar eden, onaran.
- Emreden.
- (bkz. amir)
- Bkz. amir
amir
- Kendisine bağlı görevliler bulunan.
- Osmanlıca'da yazılışı: âmir.
- Mamur eden, şenlendiren.
- Emreden, iş gösteren.
- Devlete ait.
- Bir işte emir verme yetkisi bulunan kimse.
- Buyuran, emreden kimse.
- Satıcı veya ihracatçının gönderdiği malların bedelini almak üzere gerekli belgeleri göstererek bankaya başvuran kimse.
- Emir.
- Buyurucu, buyuran.
amir
- Kendisine bağlı görevliler bulunan.
- Osmanlıca'da yazılışı: âmir.
- Mamur eden, şenlendiren.
- Emreden, iş gösteren.
- Devlete ait.
- Bir işte emir verme yetkisi bulunan kimse.
- Buyuran, emreden kimse.
- Satıcı veya ihracatçının gönderdiği malların bedelini almak üzere gerekli belgeleri göstererek bankaya başvuran kimse.
- Emir.
- Buyurucu, buyuran.
amir banka
- Dışalımcının talimatıyla dışsatımcı lehine akreditif açan banka.
- Purchaser's bank, issuing bank.