çöküm ne demek?
- Çökme biçimi, inhitat.
- Decline, degradation.
çökme
- Bir kısım yerin alttan yıkılarak alçalması.
- Çökmek işi, inhitat.
- İçgüçlerin etkisiyle, yerkabuğunun bir bölümünün asal durumunu yitirerek alçalması.
- Breakdown.
- Collapse.
- Sedimentation.
- Subsidence.
- Settlement.
- Slump.
- Breaking down.
çöküm gerilimi
- Yalıtkan bir özdeğin direncinin kendini bırakmasına neden olacak tutardaki elektrik gerilimi.
- Yalıtkan bir özdeğin direncinin kendini bırakmasına neden olacak tutardaki elektrik gerilimi.
- Breakdown voltage.
- Durchschlagspannung
- Voltage de panne
çökük
- Çökmüş, çukurlaşmış, içeri çekilmiş
- Bir kırık dizgesinde, iki yanda yükselen çıkıklar arasında kalan oluk biçimli çukurluk, bkz. çıkık.
- Collapsed.
- Sunken.
- Dent.
- Graben.
- Rift valley.
- Broken down.
- Hollow.
- Saggy.