yerüstü ne demek?
- Yerin yüzeyi üstündeki bölümü.
yer
- Yerküre.
- Bir şeyin, bir kimsenin kapladığı veya kaplayabileceği boşluk, mahal, mekân
- Gezinilen, ayakla basılan taban
- Bulunulan, yaşanılan, oturulan şehir, kasaba, mahalle
- Durum, konum, vaziyet.
- Ülke, bölge.
- Görev, makam
- Önem.
- Dışarıdaki çevirimlerin gerçekleştirildiği uzay.
- Bk. bölge
yer açmak
- Bir kimseye oturması için yer hazırlamak.
- Mec. yer bırakmak, imkân vermek.
- Recess.