yüklem ne demek?

1. Cümlede oluş, iş ve hareket bildiren kelime veya kelime grubu, haber, mahmul.
2. Bir konu için olumlanan veya inkâr edilen şey, mahmul.
3. Eylem çekimine girmiş sözcüğün tümcedeki görev adı: Her iş ona kolay geliyor; Ali İstanbul'a gidecekmiş; Her gün burada mısınız? Hasta değilsiniz ya; Bu sınıfın en çalışkan öğrencisi Ahmet mi? vb.
4. Predicate.
5. Prédicat, attribut

yüklem adı

1. Ad cümlesinde yargıyı bildiren, yani yüklem görevindeki ad soylu kelimelerin cümle bilgisindeki adı: Bu, ne uzun, ne can sıkıcı yoldu (R.H Karay, Memleket Hikâyeleri: Boz Eşek, s. 82). İnsan kalbi, başkalarının duygularına ancak kendi tecrübeleri nisbetinde açıktır (A. H. Tanpınar, Yaşadığım Gibi: Yılbaşında Düşünceler, s.66). Mümeyyizler, asılacak masumlarının o son anlatılmaz heyecanlarını asla duymayan besut, kayıtsız cellatlar gibidir (Ö. Seyfettin, Harem: Gürültü, s. 231). Her zaman gönüllerin güzel sanatlara medeni bir ihtiyaçları vardır (A. Ş. Hisar, Boğaziçi Mehtapları, s.40). Evet, Savcı yardımcısı benim (T.Buğra, Dönemeçte, s.20). Dede’yi bugün bizim için, o kadar derin değişiklikler arasından bir nevi çağdaş yapan şey de, onda hayatın bu trajik duygusunun mevlevî tevekkülü ile beraber yürümesidir (A. H. Tanpınar, Yaşadığım Gibi: İsmail Dede, s. 352) vb.
2. Predicate noun.
3. Predicat

yüklem birliği

1. Yüklem öbeği.
2. (Derleme.. yüklem öbeği, yüklem grubu) Yüklemle birlikte kullanılan sözcük veya tamlamalar: Bu ev, Ihlamur'a giden birbirine paralel dik yokuşlardan birinin hemen tepesindedir; Yalı, gezmekle, seyretmekle doyulmaz bir güzellikteydi vb.

Türetilmiş Kelimeler (bis)