urun ne demek?
- Bk. Orun.
orun
- Özel yer.
- Makam, mansıp, mesnet, mevki.
- Makam (bk. kat).
- Özellik.
- Önemli bir görevlinin çalıştığı yer, makam.
- Gizli, habersiz.
- Huy, yaradılış.
Right.
urundu
- Seçkin, seçilmiş.
- Hayırlı.
urungu
- savaşçı, kürşad’ın oğluna verdiği isim.
- Savaşçı, savaşkan.