teklik eki ne demek?

1. Tek özellik gösteren ek.

teklik birinci şahıs eki

1. Çekimli fiilde fiili karşılayan oluş veya kılışın teklik birinci şahıs (konuşan) tarafından gerçekleştirildiğini gösteren ek; çekimli fiilde, fiildeki kılışı gerçekleştiren şahsın konuşan olduğunu gösteren ek. Zamir kökenliteklik birinci şahıs eki - Im / - Um, iyelik kökenliteklik birinci şahıs eki -(I)m/-(U)m zaman ve şahıs kavramını aynı ekte bulunduran dilek-istek kipinde -Ay(I)m-’dır. || Ben de annelerine teyze derdim ve çok severdim (A. H. Tanpınar, Sahnenin Dışındakiler, s.180). Şimdilik şu kadarını söylesem yeter: Var iken yok olanlara karşılık, yok iken veya yok olmuş iken var olmak da mümkündür (T. Buğra, Dönemeçte, s. 24). Söyleyeceğim ama pis romantiğin biriyim ben (T. Buğra, göst. e., s. 25)Onu başkaları için istemekle ben de nefsime karşı hür oluyorum (A.H. Tanpınar, Huzur, s. 262) Yarın size uğrayayım mı? vb.

teklik ikinci şahıs eki

1. Çekimli fiilde, fiili karşılayan oluş ve kılışın teklik ikinci şahıs (dinleyen) tarafından gerçekleştirildiğini gösteren ek. Zamir kökenli teklik 2. ş. eki: -sIn/-sUn, İyelik kökenli teklik 2. ş. eki: -n’dır. Emir kipinin teklik 2. şahısta çekimi sıfır eklidir: Susuyorsun, küskün küskün bakıyorsun, ayağa kalktın, meş’alemi aldın. Nereye? Nereye? Nereye? (Y. K. Karaosmanoğlu, Erenlerin Bağından, s. 46). İstersen yürüyelim daha iyi olur (T. Buğra, Dönemeçte, s. 209). Hiç çiftliktekileri ne halde bulacağını düşünmüyorsun? dedi (A. H. Tanpınar, Sahnenin Dışındakiler, s. 152). Her şeyi o kadar kendi hadlerine indirmiş o kadar kendine benzetmişsin ki... (A. H. Tanpınar, Huzur, s. 355). Sen bana sönmeyen ateşlerden ve güllerden bahset! (Y.K. Karaosmanoğlu, Erenlerin Bağından, s. 55) vb.

ek

1. Eklenmiş, katılmış
2. Bir şeyin eksiğini tamamlamak için ona katılan parça.
3. Bir gazete veya derginin günlük yayımından ayrı ve ücretsiz olarak verdiği parça, ilave.
4. Sonradan katılan, dikilen, yapıştırılan parçanın belli olan yeri.
5. İki borunun birbirine birleştirildiği yer.
6. Kelime türetmek veya kelimenin görevini belirtmek için kullanılan şekil verici ses veya sesler, lahika.
7. Sözcük türetmek veya sözcüğün görevini belirtmek için kullanılan biçim verici ses ya da sesler: Evci (ev-ci) , evcil (ev-cil) , evli (ev-li) , ev-lenmek (ev-le-n-mek) eve (ev-e) , evden fev-den) , evde (ev-de) , evim (ev-im) vb.
8. Elektronik postanın sonuna eklenerek yollanan dosya/dosyalar.
9. Bk. ek yeri
10. Bir yapıttaki bilgiyi tamamlamak, dahaeksiksiz olmasını sağlamak amacıyle sonradan çıkarılan kitap.

Türetilmiş Kelimeler (bis)