safa ne demek?
Kökeni: Arapça
- Üzüntü ve kederden uzak olma.
- Eğlence.
- Saflık, berraklık.
- Gönül şenliği, kedersizlik
- Yüzü beyaz olan düz taş.
- Endişesizlik, rahat huzur, iç ferahlığı.
- Mekke'de küçük bir tepenin adı.
safabahş
- Eğlendiren, rahatlandıran, kederi def'eden, hatırı hoş eden. (Osmanlıca'da yazılışı: safa-bahş)
safacu
- (C.: Safacuyan) f. Rahat ve eğlence arıyan. (Osmanlıca'da yazılışı: safa-cu)