safa ne demek?

Kökeni: Arapça

  1. Üzüntü ve kederden uzak olma.
  2. Eğlence.
  3. Saflık, berraklık.
  4. Gönül şenliği, kedersizlik
  5. Yüzü beyaz olan düz taş.
  6. Endişesizlik, rahat huzur, iç ferahlığı.
  7. Mekke'de küçük bir tepenin adı.

safabahş

  1. Eğlendiren, rahatlandıran, kederi def'eden, hatırı hoş eden. (Osmanlıca'da yazılışı: safa-bahş)

safacu

  1. (C.: Safacuyan) f. Rahat ve eğlence arıyan. (Osmanlıca'da yazılışı: safa-cu)

Türetilmiş Kelimeler (bis)

safabahşsafacusafad cheesesafaeddinsafaengizsafahatsafahat ı kamersafaihsafaksafalsafsaf alkolsaf altınsaf alyuvar aplazisisaf aşk
Yorumunuzu ve bilginizi paylaşın