rhinion ne demek?
- Burun ucu
- Burnun uç noktası
- Bkz. riniyon
burun
- Alınla üst dudak arasında bulunan, çıkıntılı, iki delikli koklama ve solunum organı.
- Bazı şeylerin ön ve sivri bölümü.
- Kibir, büyüklenme.
- Karanın, özellikle yüksek ve dağlık kıyılarda, türlü biçimlerde denize uzanmış bölümü
- Omurgalı hayvanlarda kısmen koklama sinirlerini taşıyan mukoza zarı ile örtülü bir çiftburun boşluğunu içine alan koku alma organı.
- Koku almaya yarayan, kıkırdak ve kemikten yapılmış organ, nazus.
- Nasal.
- Rhinal.
- Nose.
- Smeller.
riniyon
- Burun kemikleri arasındaki dikişlerin alt ucunda yerleşik olarak bulunan kraniyometrik nokta
- Rhinion
rhinidae
- Bk. kelergiller
- Kelergiller.
- Rhinidae
rhinitis
- İç burun zarının iltihabı
- Burun nezlesi
- Bkz. rinit
- Burun iltihabı