rafız ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Bırakan.
2. Terk eden.
3. Salıveren.

rafıza

1. Şii fırkalarından bir taife. Hak mezhepten ayrılmış, namazsız, itikadı bozuk kimse.

rafızı

1. (Rafiziyye) Rafıza fırkasından olan. Hazret-i Ebu Bekir'in ve Hazret-i Ömer'in (R.A.) halifeliklerini kabul etmeyenlerden olan. (Osmanlıca'da yazılışı: rafızî)

Türetilmiş Kelimeler (bis)