odontogenesis ne demek?
- Diş oluşumu
- Diş gelişimi
- Bkz. odontojenez
diş
- Çene kemiklerinin üstüne dizili, ısırıp koparmaya ve çiğnemeye yarayan sert, beyaz organlardan her biri.
- Çark, testere, tarak vb. çentikli şeylerdeki çıkıntıların her biri
- Sarımsak dilimi ve karanfil vb. dişe benzetilen şeylerde tane.
- Bazı dantel ve işlemelerin kenarlarındaki yuvarlak sivri bölüm.
- Omurgalı hayvanların çenelerinde veya ilkel yapılı omurgalıların gırtlak ve ağızlarında bulunan kemiksi sert parçalar.
- Omurgalı hayvanların çenelerinde ya da ilkel yapılı omurgalıların gırtlak ya da ağız duvarında taşıdıkları sert yapılar.
- Bk. diş
- Testerelerde kesmeyi sağlayan çıkıntı.
- Işli birleştirmelerin temel elemanı.
- Çene kemiklerinde yerleşmiş, alınan gıdaların parçalanmasını ve öğütülmesini sağlayan sert yapılar, dens.
odontojenez
- Diş oluşumu.
- Odotogenesis.
odontogeni
- (Yun. odous: diş; gennaein: meydana getirmek) Dişlerin kökeni ve gelişmesi.
- Odontogeny.
- Odontogénie
odontogenic
- Bkz. odontojenik
- Dişi oluşturan
- Dişlerin oluşumu ile ilgili