nebiye ne demek?
Kökeni: Arapça
- (bkz. nabiye)
- Haberci, haber veren, elçi.
nabiye
- Sonradan şair olan kimse.
- Haberci, haber veren.
- Ulu, şerefli kimse.
nebiyi efham
- En büyük, en kıymetli olan Hz. Peygamber (A.S.M.) (Osmanlıca'da yazılışı: nebi-yi efham)
nebiyy
- Yükseklik.