nabiye ne demek?
Kökeni: Arapça
- Sonradan şair olan kimse.
- Haberci, haber veren.
- Ulu, şerefli kimse.
nabi
- 17. asrın büyük Türk şairi.
- Yerden çıkıp fışkıran.
- Yüksek, yüce.
- Haberci.
- Kaynayan.
- Haber veren.
- Akan.
nabia
- Yerden çıkıp fışkıran.
- Kaynayan, akan.