naim ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Bolluk ve bahtiyarlık içinde yaşayış.
2. Cennetin dördüncü tabakası.
3. Nizam-ü hal ve mal.
4. Cennetin bir kısmı.

naima

1. haleb'te doğmuş, asıl adı mustafa naim'dir. naima tarihiyle meşhurdur
2. (ar.) er. - haleb'te doğmuş, asıl adı mustafa naim'dir. naima tarihiyle meşhurdur.

naimane

1. Uyur gibi, uyuklayarak, uyurcasına. (Osmanlıca'da yazılışı: naimâne)

Türetilmiş Kelimeler (bis)