naibe ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Şeriat hükümlerine göre hüküm veren.
2. Vekil, birinin yerine geçen.
3. Kadı vekili.

naib

1. Nöbet bekleyen, nöbetle gelen.
2. Vekil, birinin yerine geçen, kadı vekili, şeriata göre hükmeden hakim.
3. (Nevb. den) Vekil, birinin yerine geçen.
4. Karga gibi çirkin sesli kuşların ötüşü.

naib i fail

1. Bk. gramerce özne

Türetilmiş Kelimeler (bis)