nabiga ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Şanı, şöhreti büyük adam. ulu, şerefli kimse.
2. Sonradan şair olan.

nabigatül cadı

1. Resül-I Ekrem Aleyhissalatü Vesselam'ın duasına mazhar olmuş mühim bir Arab şairidir. İran'ın fethinde bulundu. Rivayete göre Mi: 684'de İsfehan'da Rahmet-i Rahman'a kavuştu. (Osmanlıca'da yazılışı: nabigat-ül ca'dî)

nabigatüz zübyanı

1. Cahiliyet devrinde meşhur ve Suk-ı Ukaz'da hakemlik yapmış Arab şairlerindendir. Tahminen Mi: 535-604'de yaşamıştır. (Osmanlıca'da yazılışı: nabigat-üz zübyanî)

Türetilmiş Kelimeler (bis)