musibet ne demek?

1. Ansızın gelen felaket, sıkıntı veren şey

   Bir musibet bin nasihatten yeğdir.

   Atasözü

2. Uğursuz.
3. Pest.
4. Plague.
5. Scourge.
6. Calamity.
7. Disaster.
8. Nuisance.
9. Ill-omened.
10. Troublesome.

musibeti amme

1. Umuma ve cemiyetin ekseriyetine gelen bela.(Bu asırdaki ehl-i İslamın fevkalade safderunluğu ve dehşetli canileri de alicenabane affetmesi; ve bir tek haseneyi, binler seyyiatı işliyen ve binler manevi ve maddi hukuk-u ibadı mahveden adamdan görse, ona bir nevi tarafdar çıkmasıdır. Bu suretle ekall-i kalil olan ehl-i dalalet ve tuğyan; safdil taraftar ile ekseriyet teşkil ederek, ekseriyetin hatasına terettüp eden musibet-i ammenin devamına ve idamesine belki teşdidine kader-i İlahiyeye fetva verirler; biz buna müstehakız derler. K.L.)(Hem alicenabane affetmek ise yalnız kendine karşı cinayetini affedebilir. Kendi hakkından vazgeçse hakkı var; yoksa başkaların hukukunu çiğniyen canilere afuvkarane bakmağa hakkı yoktur, zulme şerik olur. K.L.) (Osmanlıca'da yazılışı: musibet-i âmme)

musibetzede

1. Belaya uğrayan. Hastalık veya başka musibete uğrayan.(İmanla insanın kalbinde öyle bir kuvve-i maneviye husule gelir ki, insan o kuvvet ile her musibete, her hadiseye karşı mukavemet edebilir! İ.İ.) (Osmanlıca'da yazılışı: musibet-zede)

Türetilmiş Kelimeler (bis)