monoteizm ne demek?

1. Tek tanrıcılık.
2. Bk. tektanrıcılık.
3. Bk. tektanrıcılık
4. Monotheism.

tek

1. Eşi olmayan, biricik, yegâne
2. Birbirini tamamlayan veya aynı türden olan nesnelerden her biri
3. Bir kadeh içki.
4. Önüne getirildiği cümleye istek ve özlem kavramı katar.
5. Yalnızca.
6. Hiç, hiçbir
7. İki ile bölünemeyen (sayı).
8. Sessiz, hareketsiz, uslu.
9. Biricik, eşi olmayan.
10. Koşma, seğirtme.

tektanrıcılık

1. Dünyayı yaratan ve yöneten tek bir tanrıya inanma ve tapınma (İlkellerdeki tek tanrı inancıyla yüksek dinlerdeki tek tanrı inancı farklıdır. Din budunbilimi tek tanrı terimi yerine yüce varlık terimini yeğlemektedir), a. bk. yüce varlık.
2. Monotheism.
3. Monothéisme

monoteist

1. Tek tanrıcı.
2. Monotheist tektanrycy.

monotelizm

1. Tanrı iradesinin Hz. İsa'da vuku bulduğunu savunan görüş.

Türetilmiş Kelimeler (bis)