mert ne demek?
Kökeni: Farsça
- Sözünün eri, güvenilir kimse.
- Çevik, zinde, hareketli.
- Özü, sözü doğru yiğit.
- Özü sözü bir olan.
- Kabadayı, cesur.
- Erkek.
- Yiğit.
Merttir, yiğittir, yüreği de, bileği de pektir.
T. Buğra Brave.
Manly.
Red-blooded.
Manful.
Chivalrous.
Courageous.
Courageous.
Dependable.
Trustworthy.
Reliable.
merta
- Sür'atle yelmek. Seğirtmek.
- Otlak, çayır, mer'a, çimen.
mertçe
- Erkeğe yakışır biçimde, yiğitçe, merdane (I).
Nobly.