mütekabiliyet ne demek?

  1. Karşılıklı olma durumu.
  2. Bk. karşılıklılık
  3. Bk. karşılıklıoluş
  4. Karşılıklı vaziyet, karşılıklı durum.
  5. (en)Reciprocity.
  6. (en)Mutuality.

karşılıklı

  1. İki kişi veya iki topluluğun arasında geçen ve karşılaşılan harekete eş değer bir hareketle beliren, mütekabil.
  2. Birbirine karşı bulunan
  3. Birbirlerine karşılık olarak
  4. Birbiriyle ilgili olarak.
  5. Eşitlik gibi her iki yönde geçerli olan (bağlantı). (Ör. a b ye eşitse b de a ya eşittir.)
  6. Koşullu önermelerde koşulun sonuç, sonucun koşul olmasıyle kurulan (önerme). (Ör. Bir üçgen eşkenarsa üç açısı birbirine eşittir; bir üçgenin üç açısı birbirine eşitse o üçgen eşkenardır.)
  7. Kaplamları aynı olan (kavramlar). (Ör. eşkenarlı üçgen-eşaçılı üçgen.) bk. eşgeçerli, eşdeğerli
  8. (en)Reciprocating.
  9. (en)Opposing.
  10. (en)Opposed.

karşılıklılık

  1. (en)Reciprocity.

mütekabiliyet esası

  1. Bk. karşıllık ilkesi

mütekabiliyet esası üzerine

  1. Karşılıklı olarak.

Türetilmiş Kelimeler (bis)

mütekabiliyet esasımütekabiliyet esası üzerinemütekabiliyet prensibimütekabilmütekabil davamütekabil ihraçmütekabil taahhüdleri havi akidlermütekabil tufeyliyet
Yorumunuzu ve bilginizi paylaşın