mütabi ne demek?
- Tabi olan, uyan.
tabi
- Bir kimsenin, bir kuruluşun, bir devletin etkisi altında, güdümünde olma durumu
- Basıcı.
- Yayımcı.
- Elbette, doğal olarak, işin gereği olarak, tabii.
- Bk. kol akarsu
- Birinin arkası sıra giden, ona uyan. Boyun eğen. İtaat eden.
- Bk. değişken
- Sock with a separation for the big toe; worn with thong sandals by the Japanese.
- White sock-like garments worm by monks, nuns, and other seniors for gakki and other special services.
- Subject to.
mütabiın
- (Mütabi'. C.) Tabi olanlar, uyanlar, iktida edenler. (Osmanlıca'da yazılışı: mütabiîn)
mütabaat
- Birine tabi olmak, uymak. Birini takib etmek.