müstesnaiye ne demek?
- Başkalarından üstün, başkalarından ayrı bir tarza tabi. Başkalara benzemeyen. (Osmanlıca'da yazılışı: müstesnâiye)
müstesna
- Genel kurallara uymayan, bir bütünün veya kuralın dışında olan, kural dışı, şaz.
- Benzerlerinden üstün olan, benzerleri az bulunan, seçkin.
- Ayrıcalı, ayrı tutulan, ayrık.
- Dışındaki, ayrı tutularak, dışında, hariç
- Bk. ayral
- Bk. aykırı
- Ayrık.
- Benzerlerinden farklı, üstün, ayrı tutulan.
- Benzerlerinden baskın.
- İstisna edilen. Ayrı tutulan, ayrı muameleye tabi olan. Kaide dışı bırakılmış olan.
müstesna çocuk
- Bk. ayral çocuk