kuruntucu ne demek?

1. Sürekli kuruntuya kapılan (kimse), işkilli, müvesvis.

kuruntu

1. Yanlış ve yersiz düşünce, evham
2. Bir konuyla ilgili kötü ihtimalleri akla getirip tasalanma, işkil, evham, vesvese
3. Olmayacak bir şeyin olacağını sanma, vehim
4. Temelsiz sanı. (Ör. İnsanın kendisi ve kendi değeri üzerine olan boş kanısı.)
5. Vagary.
6. Apprehension.
7. Delusion.
8. Fancy.
9. Illusion.
10. Imagination.

kuruntu boyutu

1. Sınav kaygısının bilişsel boyutudur.

Türetilmiş Kelimeler (bis)