konektif doku ne demek?

1. Bağ dokusu
2. Connective tissue.

bağ

1. Bir şeyi başka bir şeye veya birçok şeyi topluca birbirine tutturmak için kullanılan ip, sicim, şerit, tel vb. düğümlenebilir nesne.
2. Sargı.
3. İlgi, ilişki, rabıta
4. Kemikleri birbirine bağlamaya, iç organları yerinde tutmaya yarayan lif demeti.
5. Bir halat üzerine atılan sağlam, düzgün ve istendiğinde kolayca çözülebilen her türlü düğüm.
6. Nota yazarken yan yana gelen aynı veya farklı değerdeki notaların birbirine bağlanarak çalınacağını belirtmek için yapılan yay biçimindeki işaret.
7. Üzüm kütüklerinin dikili bulunduğu toprak parçası
8. Bağlam, deste, demet.
9. Meyve bahçesi.
10. Bir özdecik oluşumunda iki öğeciğin kimi dış eksiciklerinin ortaklaşa kullanımı ile ya da eksicik alışverişi ile sağlananbağlanım.

konektif

1. Konektif doku.
2. Connective.

konektör

1. (demiryollarında) fren kumanda kollarını dingilin üzerine bağlayan ve her iki ucunda kumanda kolunun girmesine uygun deliği bulunan parça ya da düzen.
2. Bk. bağlaç
3. Connector.

doku

1. Bir vücudun veya bir organın yapı ögelerinden birini oluşturan hücreler bütünü, nesiç.
2. Bir bütünün yapısı ve özelliği.
3. Belirli bir işi yapmak üzere özelleşmiş hücreler topluluğu.
4. Bitki ve hayvan organlarını meydana getiren, aynı görevi yapmak üzere bir arada bulunan, benzer hücre topluluklarının hücreler arası maddeyle beraber oluşturdukları yapı. Epitel, bağ, kas, sinirdokusu gibi.
5. Organları meydana getiren, aynı görevi yapmak üzere bir arada bulunan benzer ya da tek tip hücrelerin oluşturdukları yapı.
6. Biçim ve görev bakımından birbirlerine benzeyen hücrelerin bir araya toplandıkları yapı. Hücre farklılaşmasıyla organizmada epitel, destek, kas ve sinir dokuları bulunur.
7. Bitki ve hayvan organlarını meydana getiren, aynı görevi yapmak üzere bir arada bulunan, ortak yapı ve işleve sahip hücreler grubunun oluşturdukları yapı.
8. Textus.
9. Texture.
10. Tissue.

Türetilmiş Kelimeler (bis)