kelkel ne demek?

1. (C.: Kelakil) Göğüs, sadr. (Osmanlıca'da yazılışı: kelkel (kelkâl))

kelk

1. Koltuk (insanda).

kelkahya

1. Mc: Vazifesi olmayan şeylerle alakadar olan. Her şeye karışan. (Osmanlıca'da yazılışı: kelkâhya)

Türetilmiş Kelimeler (bis)