katibe ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Kadın sekreter.

   Şu bizim delişmen küçük kâtibe mi?

   R. N. Güntekin

2. Kadın yazman.
3. Yazıcı.
4. (bkz. katib)
5. [katip] clerk, secretary, amanuensis, pencil pusher, quill driver, scribe, typist.

kadın

1. Erişkin dişi insan, erkek veya adam karşıtı.
2. Analık veya ev yönetimi bakımından gereken erdemleri olan.
3. Evlenmiş kız.
4. Bayan
5. (mecaz) Hizmetçi bayan.
6. Bk. haseki sultan.
7. Analık veya ev yönetimi bakımından gereken erdemleri taşıyan kadın.
8. Dişi cinsten erişkin insan.
9. Evli ve itibarlı kadın, hanım.
10. Eskiden bayan anlamında kullanılan bir san.

katib

1. Osmanlı Devleti'nde divanın resmi yazılarını yazan vazifeli.
2. Osmanlıca'da yazılışı: kâtib.
3. Devlet memuru.
4. Usta yazıcı.
5. Bir kuruluşta yazı işleriyle vazifeli kimse,
6. Yazan, yazıcı, kitabet eden.

katib

1. Osmanlı Devleti'nde divanın resmi yazılarını yazan vazifeli.
2. Osmanlıca'da yazılışı: kâtib.
3. Devlet memuru.
4. Usta yazıcı.
5. Bir kuruluşta yazı işleriyle vazifeli kimse,
6. Yazan, yazıcı, kitabet eden.

katib i adil

1. noter

Türetilmiş Kelimeler (bis)