karakaçan ne demek?
- Eşek
Karakaçan sürüleriyle dağ dağ dolaşan çoban...
A. Haşim - Black donkey.
eşek
- Atgillerden, uzun kulaklı binek ve hizmet hayvanı, merkep, karakaçan (Equus asinus).
- Kaba, yeteneksiz, inatçı kimse.
- Odun kesmek için kullanılan üç veya dört ayaklı sehpa.
- Duvar örme, sıva yapma vb. işlerde kullanılan dört ayaklı sehpa.
- Bk. evcil Afrika eşeği
- Asinine.
- Cabbagehead.
- Donkey.
- Neddy.
karaka
- En geride kalan, başarısız.
- Bk. kapak.
karakabarcık
- Şarbon.
- Anthrax, splenic fever.