kamil ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Yetkin, erişkin, eksiksiz, ağırbaşlı, mükemmel.
2. Yaşını başını almış terbiyeli, görgülü.
3. Osmanlıca'da yazılışı: kâmil.
4. Alim, bilgin, geniş bilgili.
5. Kemale ermiş olgun.
6. Olgun, yetkin kimse.
7. Bütün, tam, eksiksiz.
8. Kültürlü, bilgili, bilgin.
9. Bütün tam noksansız.
10. Kemal ve fazilet sahibi.

kamile

1. Bütün, tam, eksiksiz.
2. Olgun, yetkin kimse.
3. Kültürlü, bilgili.
4. (bkz. kamil)

kamilen

1. Büsbütün, toptan, hep birden.
2. Büsbütün, toptan, hep birden
3. Noksansız, eksiksiz olarak. Tam olarak. Kamil olarak. Bütünü ile. Tamamen. (Osmanlıca'da yazılışı: kâmilen)
4. Fully, entirely, perfectly.

Türetilmiş Kelimeler (bis)