kain ne demek?
- Var olan, mevcut.
- Osmanlıca'da yazılışı: kâin.
- Bulunan.
- Olan.
Cain, son of Adam and Eve that murdered his brother Abel (Biblical).
var
- Mevcut, evrende veya düşüncede yer alan, yok karşıtı.
- Sahiplik bildiren olumlu isim cümleleri kuran bir söz
- Elde bulunan her şey
Existent.
Present.
Available.
There is.
There are.
To have.
Belongings.
kainat
- Evren, dünya, acun.
- Evren
- Dünya
- Herkes.
- Bk. acun
- Bk. evren
- Var olanların hepsi. yaratıklar. yer gök. - (bkz. evren).
- Var edilen şeylerin hepsi. Yaratılanlar. Mevcudat. Alemler. (Osmanlıca'da yazılışı: kâinat)
Total field under survey.
Cosmos, universe, macrocosm, metagalaxy.
kainat şuaları
- Bk. evren ışını