kabulcü ne demek?
- Ödeği kabul eden kişi.
- Acceptor.
- Accepteur
kabul
- Onay
- Bir şeye isteyerek veya istemeyerek razı olma
- Konukları veya işi olanları yanına, katına alma
- Sunulan bir şeyi, armağanı alma.
- Bir öneriyi uygun bulma, onaylama.
- Bir yere alınma.
- Akseptans.
- Bir poliçenin, adına çekilen kişi tarafından imzalanarak, borcun ödeneceğinin onaylanması.
- Bir bankanın kendi üzerine çekilen poliçeye "kabul edilmiştir" şerhini koyması.
- Bir malı satın almak için kabul ettiğini bildiren sözdür. (Bak: İcab)
kabul aracısı
- Banka kabulü belgitlerinin alım ve satış işlerine aracılık eden kişi.
- Acceptance dealer.
- Agent d'acceptation