kabs ne demek?

1. Parmak ucuyla yemek.

parmak

1. İnsanda ve bazı hayvanlarda ellerin ve ayakların son bölümünü oluşturan, boğumlu, oynak, uzunca organların her biri
2. Bir tekerleğin merkezinden çemberine kadar uzanan çubukların her biri.
3. İnç.
4. El parmağının eni kadar olan.
5. Koyu sıvılara daldırıp çıkarıldığında parmağa bulaşan miktarda olan.
6. Bir işe karışmış olma ilgisi.
7. Arşının yirmi dörtte biri.
8. El tarağı ve ayak tarağı kemiklerine bağlı olan ve genel olarak insanda beşer tane olup başparmak dışında, her biri üç küçük kemikten oluşan uzantılar. Dijit.
9. El ve ayak tarak kemiklerine bağlı olan ve hayvan türlerine göre değişik sayıda kemikten oluşan uzantılar, digitus, daktilus.
10. Finger.

kabsa

1. Başı büyük ve sivri olan kadın.

kab

1. 1. topuk kemiği, aşık kemiği anlamında. 2. (mecazen): şeref, şan, onur anlamında kullanılır. 3. ka'b b. züheyr (vll.yy.): sahabedendir. rasulullah için okuduğu kaside-i bürde çok meşhurdur. birçok dillere çevirisi yapıldı. (Yazılışı: ka'b)
2. Çok eski devir silahlarından olan yayın kabzası (tutacak yeri) ile köşesi arasındaki mesafe, her "yay" da "iki kab" olan miktar.
3. Seyahat edip gezmek.
4. Topuk kemiği, ayak bileği, aşık kemiği. (Osmanlıca'da yazılışı: ka'b)

Türetilmiş Kelimeler (bis)