kaşife ne demek?
Kökeni: Arapça
- Bulan, keşfeden, bulucu.
- (bkz. kaşif)
kaşif
- Gizli bir şeyi meydana çıkarıp, izah eden, açıklayan.
- Ortaya çıkaran kimse, bulucu.
- Var olan ancak bilinmeyen bir şeyi bulan.
- Bk. açımcı
- Keşfeden, bulan, meydana çıkaran.
- Osmanlıca'da yazılışı: kâşif.
- Keşfedici
- Discoverer.
- Explorer.
- Pathfinder
kaşif
- Gizli bir şeyi meydana çıkarıp, izah eden, açıklayan.
- Ortaya çıkaran kimse, bulucu.
- Var olan ancak bilinmeyen bir şeyi bulan.
- Bk. açımcı
- Keşfeden, bulan, meydana çıkaran.
- Osmanlıca'da yazılışı: kâşif.
- Keşfedici
- Discoverer.
- Explorer.
- Pathfinder
kaşiflik
- Buluculuk.