kaşif ne demek?
Kökeni: Arapça
- Gizli bir şeyi meydana çıkarıp, izah eden, açıklayan.
- Var olan ancak bilinmeyen bir şeyi bulan.
- Keşfeden, bulan, meydana çıkaran.
- Ortaya çıkaran kimse, bulucu.
- Osmanlıca'da yazılışı: kâşif.
- Keşfedici
- Bk. açımcı
- Discoverer.
- Explorer.
- Pathfinder
açımcı
- Varolup da bilinmeyen bir şeyi ortaya çıkaran.
- Discoverer, explorer.
- Découvreur
kaşife
- Bulan, keşfeden, bulucu.
- (bkz. kaşif)
kaşiflik
- Buluculuk.