köle alan kişi ne demek?

1. Enslaver.

köle

1. Savaşta tutsak alınan, yabancı ülkelerden zorla kaçırılıp özgürlükten yoksun bırakılan veya başkasından satın alınan erkek, kul, esir, abd.
2. Birinin emri altında bulunan, özgür olmayan kimse.
3. Herhangi bir şeye aşırı derecede bağlı olan kimse.
4. Savaşta tutsak alınan, yabancı ülkelerden zorla kaçırılıp özgürlükten yoksun bırakılan ya da başkasından satın alınan erkeklere verilen ad.
5. Bir mal gibi alınıp satılan, kişisel hakları bulunmayan ve kendi tükettiğinden daha fazlasını üreterek artık ürün yaratan kişi.
6. T. Bütün tarihi devirlerde başka milletlerden, yabancılardan zorla kaçırılıp hürriyetten mahrum hale getirilerek hizmette kullanılan erkek. (İslamiyet köleliği en adil usullerle kaldırmağa çalışmış ve Resul-i Ekrem (A.S.M.), insanları kölelikten kurtarmayı ibadet olarak ilan etmiştir.)
7. Bondswoman, bondwoman.
8. Servile.
9. Slave.
10. Bondsman.

köle ahlakı

1. Nietzsche'nin, acıma, alçak gönüllülük, sabır, korku, büyük olan her şeye karşı güvensizlik gibi özellikler taşıyan yaşama tutumuna verdiği ad. Karşıtı bk. efendi ahlâkı

alan

1. Bir alıcı merceğinin net bir görüntü sağlayabildiği derinlik ve genişliğin bütünü.
2. İçinde birtakım kuvvet çizgilerinin yayılmış bulunduğu varsayılan uzay parçası.
3. Yarışmaların, karşılaşmaların ve oyunların yapıldığı yer, saha.
4. Eski Roma'da açık hava gösterisi yapılan geniş yer.
5. Orman içinde düz ve ağaçsız yer, düzlük, kayran.
6. Düz, açık ve geniş yer, meydan, saha.
7. Yüz ölçümü.
8. Bir çalışma çevresi
9. Bir özdeğin, bir mıknatısın ya da bir elektrik yükü'nün çevresinde uyarılan kendini kuvvet etkisi ile belli eden yönleçsel, doğabilimsel nicelik.
10. Anatomide sınırları belirlenmiş yüzey

kişi

1. İnsan, kimse, şahıs
2. Çekimli fiillerde ve zamirlerde konuşan, dinleyen, sözü edilen varlık, şahıs.
3. Oyun, roman, hikâye vb.nde yer alan kimse.
4. Eş, koca
5. Erkek.
6. Çekimli eylemlerde ve adıllarda, konuşan, dinleyen, hakkında konuşulan: Geldim (geldi-m) , ben (1.kişi tekil) ; gel, geldin (geldi-n) , sen (2.kişi tekil) ; gelsin (gel-sin) , geldi, o (3.kişi tekil) ; geldik (geldi-k) , gelelim (gel-e-lim) , biz (I.kişi çoğul) ; gelin (gel-in) , geliniz (gel-in-iz) , siz (2.kişi çoğul) ; gelsinler (gel-sin-ler) , geldiler (geldi-ler) , onlar (3.kişi çoğul) vb.
7. Kimse, insan.
8. Sahip.
9. Koca, eş.
10. Person.

Türetilmiş Kelimeler (bis)