köken ne demek?
- Bir şeyin çıktığı, dayandığı temel, biçim, sebep veya yer, menşe.
- Soy, asıl.
- Bir malın üretildiği veya yapıldığı, alındığı, getirildiği yer, menşe, orijin.
- Kavun, karpuz, kabak vb. bitkilerin toprak üstünde yayılan dalları.
- Tulumbacı hortumlarının uç kısmındaki sarı maden sap.
- Herhangi bir malın üretildiği ya da dışsatımının yapıldığı yer.
- 1. bir şeyin çıktığı, dayandığı temel, biçim neden ya da y 2. kavun, karpuz, kabak gibi bitkilerin toprak üstüne yayılan dalları. 3. soy, asıl, ata.
Beginning.- Birth.
- Derivation.
- Descent.
- Etymon.
- Extraction.
- Genesis.
- Lineage.
- Origination.
- Paternity.
- Pedigree.
- Principle.
- Provenance.
- Spore.
- Spring.
- Wellhead.
- Wellspring.
- Womb.
- Seeds.
- Cradle.
- Fountain.
- Mother.
- Seed.
- Stem.
- Source.
- Place of origin.
- Homeland.
- Radical.
- Root.
- Origin.
- Basis.
- Authorship.
- Bedrock.
köken adı
- Bir yandan coğrafya ortamına, öte yandan yersel, geleneksel ve belirli üretim koşullarına bağlı olarak özel bir nitelik gösteren, belirli bir yerde üretilen ya da yapılan malı belirtmek amacıyle kullanılan ve herkesçe bilinen ad (Amasya elması, Ankara armudu, Kandıra keteni gibi, elma, armut ve keten için kullanılan adlar).
- Mark of origin, mark of source.
Indication de provenance, indication d'origine
köken adını zorla alan
- Bir yerde üretilmeyen ya da yapılmayan bir malın üzerine, ünlü olan o yerin adını koyan (Amasya'da üretilmeyen elmaya bu adı vererek genel satağa (piyasaya) sürme, Yunanlıların Kütahya çinileri diye satış yapmak amacıyle Kutahia demeleri gibi).
- Usurper of mark of origin.
- Usurpateur d'indication d'origine