istifaf ne demek?
- Kötü şeylerden çekilmek.
- Osmanlıca'da yazılışı: isti'faf.
kötü
- İstenilen, beğenilen nitelikte olmayan, fena, iyi karşıtı.
- Zararlı, tehlikeli.
- Korku, endişe veren
- Hoşa gitmeyen.
- Kaba ve kırıcı
- Kişi veya toplum üzerinde olumsuz etkileri olan.
- İyi, gerekli niteliklere sahip olmayan (kimse).
- İstenilmeyen, gereksiz davranışları olan veya bu davranışlara eğilimli olan (kimse).
- İyinin karşıtı olan. 1- Değersiz bulmanın, kınamanın, ayıplamanın konusu olan her şey; istencin yasaya uygun bir biçimde karşı gelmeye ve elinden geldiğince değiştirmeye hakkı olduğu her şey. 2- Ahlâk değerlerine ve törel istence karşı olan her şey. Bu anlamda: a. Düzen bozucu ve yıkıcı olarak beliren şeyler, b. Olumsuzluk ve yadsıma ilkesi olarak beliren şeyler.
- Corrupt.
istifa
- Kendi isteğiyle işten veya bir hizmetten ayrılma.
- İşten ayrılma isteğini bildiren dilekçe.
- Çekilme, bozacağını bildirme (Kündigung, congé,démission).
- Alacağını borçludan tamam olarak almak.
- Affını, azlini, bağışlanmasını istemek. (Osmanlıca'da yazılışı: isti'fa)
- Bk. ayıklanma
- Resigning.
- Demission.
- Tender of resignation.
- Attribution.
istifa eden kimse
- Quitter.