iron base alloy ne demek?

1. Demir temelli alaşım

demir

1. Bu elementten yapılmış
2. Bazı nesnelerin demirden yapılmış parçası.
3. Ayakkabı topuğuna veya ayakkabı burnuna aşınmayı önlemek için çakılan, özel olarak yapılmış madenden parça.
4. Güçlü, kuvvetli, sert
5. Çapa (II).
6. İnsan veya hayvan memesi.
7. Atom numarası 26, atom ağırlığı 55,847, yoğunluğu 7,8 olan, 1510 °C'de eriyen, mavimtırak esmer renkte, özellikle çelik, döküm ve alaşımlar durumunda sanayide kullanılmaya en elverişli element (simgesi Fe).
8. Simgesi Fe , atom numarası 26, atom kütlesi 55,85 g, e.n. 1535
9. Bazı minerallerde, hemen hemen her çeşit toprakta ve mineralli sularda bulunan atom numarası 26, atom ağırlığı 55, 847, sembolü Fe olan bir metal element. Hemoglobin, miyoglobin, sitokrom, peroksidaz, katalaz gibi bazı hemoproteinlerin temel kısmını oluşturur. Esas işlevi oksijenin hemoglobin içinde dokulara ve hücresel oksidasyon mekanizmalarına taşınmasıdır.
10. Sağlamlık, dayanıklılık gibi özelliklerinden dolayı çoğu halk inanmalarında ve büyüsel işlemlerde kullanılan maden.

iron

1. Demir
2. Demirden yapılmış
3. Demir gibi
4. Kuvvet, metanet
5. Merhametsiz, zalim, katı yürekli
6. Ütülemek: demir kaplamak
7. Demir alet
8. Demir şurubu
9. Ütü
10. Maden üçlü golf sopası

iron age

1. Demir çağı

base

1. Temel, esas.
2. Üs.
3. Baz
4. Taban, dip.
5. Kök
6. Basset.
7. Dayandırmak, kurmak, tesis etmek
8. Kaide.
9. Dayanak
10. Sap dibi

alloy

1. Karışım yapmak
2. Değerini düşürmek
3. Bozmak
4. Alaşım hazırlamak

Türetilmiş Kelimeler (bis)