imperatif ne demek?

1. Bk. buyruk
2. Zorlayıcı
3. Buyurucu
4. Zorunluluk
5. Imperative

buyruk

1. Belirli bir davranışta bulunmaya zorlayıcı söz, emir, ferman.
2. Egemenlik.
3. (Kant'ta) -> (Kişisel) ilkelerin (maxim) karşısına konulan nesnel geçerli ve bir gerekliliği (eylemin zorunluluğunu) dile getiren ahlâk önermesi. //buyruklar ikiye ayrılır: Koşullubuyruk, koşulsuzbuyruk, bkz. koşullubuyruk, koşulsuzbuyruk
4. Kendi başına hareket eden.
5. Belirli bir davranışta bulunmaya zorlayıcı söz, emir.
6. Önder, amir, sözcü.
7. Ordinance.
8. Prescription.
9. Writ.
10. Decree.

imperatival

1. Emir belirten, emir

imperative

1. Emir, zorunluluk, emir kipi
2. Zorunlu, mecburi, zaruri
3. Emreden
4. Gram

Türetilmiş Kelimeler (bis)