ferman ne demek?
Kökeni: Farsça
- Buyruk, emir.
Bizde Tanzimat fermanı henüz okunmamıştır.
N. Cumalı - Osmanlı İmparatorluğu'nda padişahın verdiği, uyulması gerekli hükümleri taşıyan yazılı buyruk, yarlık.
İstanbul'dan çıkar padişahın fermanı / Gökte döner mızrağının yalmanı
Halk Türküsü - Tanrı buyruğu.
- Emir.
- Tebliğ.
- Edict.
- Firman.
- Decree.
- Imperial order.
- Ordinance.
- Rescript.
- Writ.
- Charter.
- Imperial edict.
- Command.
- Mandate.
- object moved object moved to here.
ferman çıkarmak
- Padişah tarafından herhangi bir konuda emir verilmek.
ferman dinlememek
- Yasa, yol yöntem tanımamak.