faika ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Manevi yönden üstün olan, yüksek, yüce.
2. Manevi değeri çok yüksek olan kimse.
3. (bkz. faik)

faik

1. Mümtaz, manevi olarak üstün olan.
2. Diğerinden daha değerli ve üstün.
3. Her şeyin güzide ve alası.
4. Osmanlıca'da yazılışı: fâik
5. Üstün, yüksek.
6. Seçkin, yüksek, ileri.
7. Üstün olan.
8. Üstün, üstünde.
9. Superior.
10. Excellent.

faik

1. Mümtaz, manevi olarak üstün olan.
2. Diğerinden daha değerli ve üstün.
3. Her şeyin güzide ve alası.
4. Osmanlıca'da yazılışı: fâik
5. Üstün, yüksek.
6. Seçkin, yüksek, ileri.
7. Üstün olan.
8. Üstün, üstünde.
9. Superior.
10. Excellent.

faik kabiliyet

1. Bk. üstyeti

Türetilmiş Kelimeler (bis)