faik ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Mümtaz, manevi olarak üstün olan.
2. Diğerinden daha değerli ve üstün.
3. Her şeyin güzide ve alası.
4. Osmanlıca'da yazılışı: fâik
5. Seçkin, yüksek, ileri.
6. Üstün, yüksek.
7. Üstün, üstünde.
8. Üstün olan.
9. Superior.
10. Excellent.

faik kabiliyet

1. Bk. üstyeti

faika

1. Manevi değeri çok yüksek olan kimse.
2. Manevi yönden üstün olan, yüksek, yüce.
3. (bkz. faik)

Türetilmiş Kelimeler (bis)