emreden ne demek?

Imperative, prescriptive, commanding.

emred

Henüz tüyü bitmemiş, sakalı gelmemiş olan genç.

emreddin

Dinin emrettiği.
Dinin emri.

Türetilmiş Kelimeler (bis)

emred emreddin emredici hukuk emredildiği gibi emre emre ait emre hazır emre muharrer emre muharrer çek emr emra emrah emral emran