edibe ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Terbiyeli, saygılı, nazik kimse.
2. Edebiyatla ilgilenen kimse.
3. (bkz. edip)

edip

1. Edebiyatla uğraşan, edebi eser veren kimse, yazar.
2. Edepli terbiyeli, edebiyatla ilgilenen kişi.
3. Terbiyeli, saygılı, nazik kimse.
4. Edebiyatla uğraşan kimse
5. Man of letters.
6. Literary man.
7. Writer.

edib

1. 1. edepli, terbiyeli, zarif, nazik. 2. edebiyatla uğraşan kimse. - türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır. edip ahmet yükneki: (xıı. yy.) türk şair yazar. tek ve önemli yapıtı süleymaniye kütüphaneside mevcut olan atabetul hakayık isimli eserdir.
2. Edebiyatçı. Güzel ve san'atlı söz söyleyen veya yazan.

edibane

1. Terbiyeli, nazik.
2. Edebiyatçıya yakışır biçimde.
3. Edibe yakışır, terbiyeli bir surette. Edebiyatçı gibi. (Osmanlıca'da yazılışı: edibâne)

Türetilmiş Kelimeler (bis)