dantistri ne demek?
- Diş hekimliği.
- Dentistry.
diş
- Çene kemiklerinin üstüne dizili, ısırıp koparmaya ve çiğnemeye yarayan sert, beyaz organlardan her biri.
- Çark, testere, tarak vb. çentikli şeylerdeki çıkıntıların her biri
- Sarımsak dilimi ve karanfil vb. dişe benzetilen şeylerde tane.
- Bazı dantel ve işlemelerin kenarlarındaki yuvarlak sivri bölüm.
- Omurgalı hayvanların çenelerinde veya ilkel yapılı omurgalıların gırtlak ve ağızlarında bulunan kemiksi sert parçalar.
- Omurgalı hayvanların çenelerinde ya da ilkel yapılı omurgalıların gırtlak ya da ağız duvarında taşıdıkları sert yapılar.
- Bk. diş
- Testerelerde kesmeyi sağlayan çıkıntı.
- Işli birleştirmelerin temel elemanı.
- Çene kemiklerinde yerleşmiş, alınan gıdaların parçalanmasını ve öğütülmesini sağlayan sert yapılar, dens.
dantisyon
- Dişin oluşumu.
- Dentition.
dantin
- Beyaz ve sert özelliğe sahip dişin kütlesini oluşturan madde.
- Dentin.