dırdırcı ne demek?

1. Bezdirici söz etme alışkanlığı olan, geveze, yerli yersiz konuşan (kimse)

   Bir kere dırdırcı bir tabiatı vardı. Bir şeyden memnun olmaz, vara yoğa söylenirdi.

   R. N. Güntekin

2. Grumpy, rattle pated.

dırdırcı tip

1. Nag.

dırdırcılık

1. Dırdır etme alışkanlığı.

Türetilmiş Kelimeler (bis)